ಒಣ ಕೆಮ್ಮು , ಕಫ ಕಟ್ಟಿ ಬಿಗಿದು ಕೂತ ಗಂಟಲು
ಏನೋ ಹೇಳಬೇಕು
ಕಫದೊಡನೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಕೆಲವಷ್ಟು ಗಂಟಲಲ್ಲೇ ಉಳಿದು
ಉಳಿದು ಹೊರಬಂದದ್ದು ಅಸ್ಪಷ್ಟ
ಏನೂ ಕೇಳದ ಕಿವುಡ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನೂ ಕೇಳುತ್ತ
ತಲೆಯಾಡಿಸುತ್ತಾ ಕೂತ ಇನ್ನೊಂದು ಜೀರ್ಣ ಜೀವ
ಏನೂ ಕೇಳದ ಕಿವುಡ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನೂ ಕೇಳುತ್ತ
ತಲೆಯಾಡಿಸುತ್ತಾ ಕೂತ ಇನ್ನೊಂದು ಜೀರ್ಣ ಜೀವ
ಅವರಿಬ್ಬರು ,
ಅವರವರೇ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು
ಅವರವರೇ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು
ಸಾಲು ಸಾಲು ಮನೆ, ಎಲ್ಲ ಮನೆಯ ದೋಸೆಯೊಂದೇ ಅಲ್ಲ
ಎಲ್ಲವೂ ತೂತೇ
ಜೀವ ಕಳೆದು ಕೊಂಡ ಹಬ್ಬಗಳು
ಬೇರು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ತೋಟಗಳು
ಮಾತೆ ಇಲ್ಲದೆ ಸಮಾಧಿ ಕಟ್ಟೆಗಳಾಗಿ ಕೂತ ಹರಟೆ ಕಟ್ಟೆಗಳು
ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದೆ ಬಂಜೆಯಾಗಿದೆ ಊರ ಆಚೆಗಿನ
ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದೆ ಬಂಜೆಯಾಗಿದೆ ಊರ ಆಚೆಗಿನ
ದೊಡ್ಡ ಆಟದ ಬಯಲು
ಇನ್ನು ಏನೇ ಆದರೂ ಕದಲದ ಗುಡಿಯ ದೇವರು
ಗುಡಿಯುಂಟು ದೇವರುಂಟು
ನಾಳೆಗೆ ಪೂಜೆ ಖಾತ್ರಿಯಿಲ್ಲ
ಪೂಜಾರಿ ದೇವರ ಪಾದ ಸೇರುವ ಇಂಥಾ ಸರಹೊತ್ತಿನಲಿ
ಅವನ ಮಗ ಪೇಟೆ ದೇವರ ಪಾದವನ್ನ ಗುತ್ತಿಗೆಗೆ ಪಡೆದು
ಗಂಟೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ
ದೋಸೆ ಅನಾದಿ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ತೂತೇ
ಈದೀಗ ಕಾವಲಿಯೂ ತೂತಾಗುವ ಕಾಲ
ಕೆಳಗೆ ಕಾಲವೆಂಬ ಬೆಂಕಿ
ತಣ್ಣಗೆ ಉರಿಯುತಿದೆ ಎಲ್ಲವನೂ ಗುಡಿಸಿ ಒರೆಸಿ ಉರಿಸಿ
ಎಳೆಯ ಚಿಗುರಿಲ್ಲ
ಸೊಂಪು ಹಸಿರಿಲ್ಲ
ಅರಳೋ ಮೊಗ್ಗಿಗೆ ಹಾರೋ ತವಕ
ಧಾವಂತ , ಅನಿವಾರ್ಯ ಕರ್ಮ
ಅಯ್ಯೋ !
ಊರಿಗೆ ಊರೇ ನೆರೆತ
ಕೂದಲಿನ ಹುಲ್ಲುಗಾವಲು
ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ಮಹಾ
ನಿರ್ವಾಣ ಖಂಡಿತ
ಎಷ್ಟು ಹತ್ತಿರ
ಎನುವುದಷ್ಟೇ ಸದ್ಯದ ಕುತೂಹಲ
ಸಣ್ಣ ಸಂಕಟ ಅಸಹಾಯಕತೆ
ಮರಳುವ ಬಯಕೆಗೆ ದಾರಿಯಿಲ್ಲ
ಕವಲು ದಾರಿಯಲಿ
ಬದುಕು ಅಲ್ಲೇ ಸಾವು
ಯಾರನೂ ದೂರುವಂತಿಲ್ಲ
ಏನೂ ಮಾಡುವಂತಿಲ್ಲ
ಹೀಗೆ ನಾನು
ಮಾಡಿದಂತೆ
ಕವನ ಗೀಚಬಹುದು ,ಕಥೆ
ಕಟ್ಟಬಹುದು
ಬರೆಯುವ
ದುಶ್ಚಟವಿರದಿದ್ದರೆ
ತಣ್ಣಗೆ ಹೊದ್ದು ಮಲಗಬಹುದು :) :) :) :)
1 comment:
ಹೀಗೆ ನಾನು ಮಾಡಿದಂತೆ ಕವನ ಗೀಚಬಹುದು ಕಥೆ ಕಟ್ಟ ಬಹುದು...ಸರಿ ಸರಿ...
ಮರಳಲಾರದ ಹಾದಿಯಬಗ್ಗೆ ಚಂದದ ಸಾಲುಗಳು ಎಂದು ಒಂದು ವಿಷಾದದೊಂದಿಗೆ ಹೇಳಬಹುದು.
Post a Comment